Monika Pawłowska, klasa VII b
„O rolniku”
Wschodzące słońce już w oknie rolnika stuka:
Wstawaj, bracie mój, czas w pole ruszyć i orać.
A trzeba jeszcze żyto w pszenicę zasiać.
Praca w polu żmudna, ziemi nikt nie oszuka.
Ziemię uprawiać, nawozy siać-to też sztuka.
A w zagrodzie bydło ryczy-trzeba mu jeść dać.
Chcesz mieć dobre plony, do pracy musisz się brać.
Rolnictwo to nie tylko praca, lecz także nauka.
Ciężką harówkę rolnika szanować trzeba,
Bez niej nie jedlibyśmy chleba.
Bo kto ziemi życie swoje i serce daje,
Kto jak ten rolnik codziennie skoro świt wstaje,
Ten właśnie na największy podziw zasługuje.
Jemu mój sonet nieporadny dedykuję..