Od wielu lat organizuję w klasach młodszych konkursy literackie. Ich głównym zadaniem jest umożliwienie dzieciom własnej interpretacji rzeczywistości. Do oceny prac zapraszam nauczycielki języka polskiego z naszej szkoły. Proszę zawsze o subiektywną ocenę. Potem, kiedy zbieram kartki z ustalonymi miejscami i wyróżnieniami, nie budzi mojego zdziwienia niejednoznaczność oceny. Często jednak jest tak, że pojawiają się te same nazwiska, tylko z innymi numerami miejsc.

            W tym roku na konkurs wpłynęło 40 prac. Mój wkład przy opracowaniu wierszy polega zawsze na tym, że zamieniam wersy miejscami, poprawiam styl, gramatykę i ortografię. Jeśli w wierszu jest iskierka uczuć, emocji i pomysłu wychodzą całkiem zgrabne strofy.

            Jury w składzie: Małgorzata Cheba, Edyta Bushmann, Zofia Batycka – Tetłak, przyznało następujące miejsca:

         1.Mateusz Staranowicz kl. IIa „Smutna pora”

 Sebastian Dudkowski kl.IIIb „Szalony wietrzyk”

             Michał Mazur kl. IIIa „Taki zmienny”    
        2. Dominika Gołębiowska kl.IIIa „Smutne wiadomości”  
             Maja Baranowska kl.IIb „Uroki jesieni”
              Klaudiusz Chwal kl.IIa „Wietrzyk wieje”
               Klaudia Kłeczek kl.IIIb „Koncert”

Wyróżnienia:

Paulina Czapiewska kl.IIIb „Zaszumiał wiatr”

Natalia Raba kl.IIIb „Kim jesteś…”

             Nikola Benkowska kl.IIIb „Wietrzne plotki”
            Julia Teclaf kl.IIIb „Pracownice”
            Klaudia Konopa kl.IIIb „Szumi wiatr”
Jury przyznało specjalne wyróżnienie Paulinie Okuńskiej, uczennicy drugiej klasy gimnazjum ( ze starszych klas nie wpłynęło więcej prac).Wszystkie wiersze zostały wysłane na Ogólnopolski Konkurs Twórczości Literackiej dzieci i Młodzieży Gimnazjalnej w Słupsku.     A oto nagrodzone wiersze:

Smutna pora

 

                                   Przymrozek przychodzi z rana.

                                   W ogródku ziemia skopana.

                                   Zerwane już owoce.

                                   Coraz dłuższe noce.

                                   Zwierzątka śpią w ciepłej norze.

                                   To już jesień,

                                   Coraz smutniej o tej porze.

                                                                       Mateusz Staranowicz kl.IIa

Szalony wietrzyk

 

                                   Szumi wiatr, daje znak

                                   Chce mi coś powiedzieć.

                                   Gdy jest cichy i spokojny

                                   W domu nie chce mi się siedzieć.

                                   Idę sobie na podwórko, trochę się z nim droczę,

                                   Chcę by ruszył do gonitwy, a nie siedział w kącie.

                                   Więc biegamy i skaczemy, bawimy się razem

                                   Ale on się tak rozbrykał, biegał jak szalony,

                                   Że choć jestem dość odważny, zwiałem przestraszony.

                                   A on szumiał, kręcił kółka, podskakiwał, spadał.

                                   Już nie byłem mu potrzebny, sam z sobą się ganiał.

                                                                                  Sebastian Dudkowski kl.IIIb

Taki zmienny

 

                                   Gdy jestem radosny i wesoły,

                                   Delikatnie kołyszę drzewami

                                   I możesz mnie nawet nie zauważyć.

                                   Gdy zamkniesz oczy,

                                   Wyszumię ci każdą melodię,

Piosenkę wyszeptam do ucha.

Gdy jestem zły – głośno gwiżdżę.

Mogę nawet przewrócić drzewo, dom i ciebie.

Mogę zniszczyć wszystko czego zapragnę.

Staję się wtedy taki wielki, taki szybki,

Że nikt mnie nie dogoni.

                                                                                             Michał Mazur kl.IIIa 

Smutne wiadomości

Zaszumiał wiatr o tym, że zima się zbliża.

                                   Liście z drzew spadają, chłodne dni nadchodzą.

                                   Biały puszek spadnie, staw pokryje lód,

                                   A ptaszkom dokuczać będzie chłód i głód.

                                                                                  Dominika Gołębiowska kl.IIIa

Opowieści wiatru

 

                                   O czym szumi wiatr w tańcu na szerokim niebie?

                                   Tego naprawdę nikt nie wie.

                                   Pewnie cichutko listkami szeleści,

                                   Niosąc przy tym różne wieści o tym, że

                                   Daleko na pustynnej równinie,

                                   Mieszka człowiek, który z dobroci słynie

Że nad morzem opalają się dzieci,

A w górach nie zawsze słońce świeci.

O czym śpiewa wiatr nocami

I czy tańczy o północy z gwiazdami?

Nie znamy odpowiedzi na te pytania,

Bo każdy jest innego zdania.

                                   Paweł Okuński kl.IIIb

Uroki jesieni

Wietrzyk jesienny

                                   Liście roznosi.

                                   Nie wiej wietrze tak mocno,

                                   Maja cię o to prosi.

                                   Chciałaby je pozbierać

                                   Bukiet sobie zrobić.

                                   A ty jej ciągle psocisz

                                   I liście roznosisz.

                                                           Maja Baranowska kl.IIb 

Wietrzyk wieje

Szumi wietrzyk w lesie,

Jesień do nas niesie.

Listki zrzuca na trawniki,

Czasem także na buciki.       

A jesień, jesień złota

Chodzi sobie pośród błota.

Deszczyk włosy jej pomoczył

Spływa kropla wprost na oczy.

Wietrzyk szybko włosy suszy,

By nie zmarzł jej nos i uszy. 

                                                                       Klaudiusz Chwal kl.IIa 

Koncert

Wiatr muzyką nas kołysze.

                                   Wiatr zna wszystkie instrumenty

                                   I smyczkowe i te dęte.

                                   Nuty na liściach zapisuje,

                                   Polne świerszcze podpatruje.

                                   Szumi o ptaszku,

                                   Który szuka daszku.

                                   Szeleszczą liście, krzewy i drzewa,

                                   To wiatr kazał im tak śpiewać.

                                   Cały las dziś rozśpiewany,

                                   Bo nasz wiatr jest rozhulany.

                                                           Klaudia Kłeczek kl.IIIb 

Zaszumiał wiatr

Wiatr zaszumiał o skoczku lecącym nad skocznią,

                                   Która może okazać się jego wyrocznią.

                                   Wiatr zawiał mu w policzki i w oczy

                                   Kto wie, czym go jeszcze zaskoczy.

                                   Zakręcił wiatr w polu i zboża falują

                                   A chabry i maki do rytmu wtórują.

                                   Pobiegł na podwórko, dzieci w piłkę grają,

                                   A jesienne liście im w tym przeszkadzają.

                                   Hej, wietrze, skończ już swe swawole.

                                   Uspokój się trochę, bo ja ciszę wolę.

                                                                       Paulina Czapiewska kl. IIIb 
Kim jesteś… 

                                   Jestem wiatrem

                                   Hulam po polach, moknę w deszczu

                                   Przeganiam mgły nad łąkami

                                    Psocę, żartuję z chmurami

                                   Latem wzbijam kłęby piasku

                                   Zimą zamieć niosę

                                   Chociaż jestem niewidzialny,

                                   Wiele szkód przynoszę.

                                                                       Natalia Raba kl.IIIb 

Wietrzne plotki

 

                                   Chodzi wiatr po lesie

                                   Świeże plotki niesie

                                   Że wiewiórki puste głowy

                                   Zamiast butów noszą podkowy

                                   A że sowa mądra głowa w nocy spała,

                                   A w dzień wstała i na zwiady gdzieś latała.

                                   A zajączek krótkouchy

                                   Zjadł ze smakiem wszystkie muchy.

                                   I któżby z nas zgadł,

                                   Że te plotki sieje wiatr.

                                                           Nikola Benkowska kl.IIIb 

Pracownice

 

                                   Nabrał wiatr powietrza, dmuchnął ile sił

                                   A tu liście lecą, lecą…

                                   Aż podwórko nam zaśmiecą.

                                   A my młode dziewczyny

Za miotły chwycimy

                                   I porządek zrobimy.

                                   Wiatr wyje, dmucha do ucha,

                                   Ale my się nie boimy,

                                   Bo czapki założymy.

                                                           Julia Teclaf kl.IIIb 

Szumi wiatr

Szumi wiatr, hula wiatr

                                   Między gałęziami

                                   Pędzi, biegnie

                                   Czas na berka z młodymi świerkami.

                                   Wiatr powiewa, listki rusza

                                   Śpiewa jabłoń, szumi grusza

                                   Kręci się, wije i psoci

                                   Czasem mam go dosyć.

                                                           Klaudia Konopa kl.IIIb
By poznać… 

                                  
                                    To on osusza moją jesienną twarz,

                                   Dodając jej październikowy uśmiech.

                                   To on nadaje moim myślom pozytywne brzmienie,

                                   Bym nigdy nie zwątpiła w sens życia.

                                   Rozszumiał się pewnego razu

                                   A ja zgubiłam w nim swe myśli.

                                   Zagubiłam się na polu westchnień

                                   Wywołałam chwilę, która mnie porwała.

                                   Wiatr tylko szumiał

–          Nie zapomnij o mnie!

I odszedł. Mijały lata.

Pewnego dnia przyleciał, przytulił mnie i rzekł: „To ty?”

Opowiadał. Urzekł mnie swoim głosem.

Dzięki niemu poznałam

Amerykańską ciszę

Afrykańskie tęsknoty

Azjatycką wytworność

On się nie zmienił, a ja …

                                                                          Paulina Okuńska kl.IIa