W piątek 28.11.2014r. w edukacji wczesnoszkolnej i przedszkolnej odbył się 17. Festiwal Piosenki Ludowej.
Gdy na dworze szaro, smutno malarz bierze białe płótno i pokrywa je farbami. A na holu klas I – III bierzemy bibułkę, druciki, wycinanki i rozweselamy szarość dnia kolorowymi kwiatami. To stanowi tło do występów dzieci z klas młodszych.
W tym roku przygotowania do występów były bardzo intensywne. Panie ustalały kolejność prób i twardo się tego trzymały. Lekki poślizg czasowy powodował wypadnięcie z grafiku.
Zaznajamianie dzieci z kulturą ludową jest pokazaniem naszych korzeni. Nie jesteśmy znikąd. Każdy z nas jest następcą pokolenia, które żyło przed nami. Jesteśmy społecznością. Mamy wspólne cele, chcemy razem coś zrobić. Panie z KGW w Łupawie wymyśliły sobie swój strój – fartuszek. Niebieski tył to rzeka Łupawa, a kwiecisty przód to ogrody.
W szkole poznajemy kulturę różnych regionów Polski, a przede wszystkim piosenki i stroje. Brzmią więc polki, kujawiaczki i krakowiaczki. Mamy szyją spódniczki i serdaczki, pomagają robić wianki, szukają czerwonych korali. Kiedy się złoży pracę wszystkich, wychodzi spotkanie pełne kolorów, żywiołowego tańca i śpiewu. Oczywiście, jeśli jest konkurs, musi być komisja oceniająca. W tegorocznym festiwalu jury stanowiły panie: Małgorzata Cheba, Beata Cyrny, Zofia Batycka – Tetłak. Ależ miały w tym roku trudne zadanie. Wyróżniły dzieci z grupy 0 za Jesiennego kujawiaczka, klasę Ib za Karolinkę i klasę II za Czerwone jabłuszko. Trzecie miejsce zajęła klasa Ic z piosenką Krakowiaczek, drugie klasa III z piosenką Lipka. Zaszczytne pierwsze miejsce zajęła klasa Ia z utworem Czerwone jagody. Nie mieliśmy dobrego aparatu fotograficznego i bardzo wiele zdjęć jest nieostrych. Ruch na scenie i śpiew zostawiły w naszej pamięci taki dobry smaczek, który powoduje, że się chce po nie sięgnąć po raz drugi. Pan dyrektor obiecał tort urodzinowy. W przyszłym roku będziemy bowiem śpiewać ludowe piosenki po raz 18. No to do zobaczenia za rok.
